نگارم هر دمی نقشی زند، نقاش زیبایی‌ست
هر آن نقشی که می‌بندد بسی زیبا، تماشایی‌ست

به ملک صورت و معنی، ز هر سو جلوه‌ای دارد
به غارت می‌برد دل‌ها، که محبوب دلارایی‌ست

به هر ساعت به یک صورت درآید، خویش بنماید
کله کج می‌نهد بر سر، خراباتی شیدایی‌ست‏

پناه عاشقان است و امان این جهان هم اوست ‏
امیر کشور دل‌ها، عجب والی والایی‌ست‏

شرار آتش عشقش اگر در جان و دل افتد
بسوزاند من موهوم را، رند توانایی‌ست

ز خورشید جمال جان‌فزایش راه دل روشن
که رسمش رسم آگاهی و راهش راه بینایی‌ست

کسی با او شود همدم که از دریا نپرهیزد
ندیم و همدم دریا، همان غواص دریایی‌ست

زده نقش جمالش را به دل خادم به‌زیبایی‏
تماشا می‌کند هر دم به آن قامت، چه رعنایی‌ست‏